Na zaproszenie Rodzinnego Domu Dziecka „Дитячий будинок сімейного типу родини Валентини Вовк” oraz współpracujących z nim artystów (Татьяна Ягодкина, Gennadij Titov), grupa złożona z przedstawicieli stowarzyszenia oraz pracowników szkolnych, a także zaprzyjaźnionych z nami artystów - spędziła kilka dni majowych w Kijowie.

Czasu - niewiele, obiektów koniecznych do obejrzenia – moc!

„Za mną, czytelniku!”[i]

Michaił Bułhakow twierdził, że „Na siedmiu wzgórzach wznosił się Kijów, gród wielce potężny i arcysłowiański.” Musi być ich znacznie więcej, bo oprócz spacerowania ulicami miasta pieszo w górę i w dół (taki trakt ma w języku ukraińskim swoją nazwę uzviz), przemierza się je tramwajami, marszrutkami, funikularem (Київський фунікулер) oraz metrem. Zwłaszcza ostatni z wymienionych środków transportu utwierdza podróżnego w przekonaniu o zróżnicowanym ukształtowaniu terenu. Stacje metra znajdują się na głębokości nawet 105m, a schody ruchome do nich prowadzące „zdają się nie mieć końca”. Warto z nich skorzystać, by dowiedzieć się chociażby, jak wygląda wnętrze Stacji Złote Wrota (Золоті ворота).

Centralnym punktem Kijowa, miejscem spotkań i zadumy jest Plac Niepodległości (Майдан Незалежності) – arena wydarzeń „Pomarańczowej Rewolucji” oraz Euromajdanu, o czym przypomina „aleja poległych” znajdująca się na ul. Instytuckiej.

Przez Majdan biegnie jedna z najbardziej znanych kijowskich ulic Хрещатик, która obfituje w restauracje, hotele i sklepy światowych firm.

„Tam złocone monastery”[ii]

Miasto obfituje w pomniki architektury sakralnej. Znajduje się tu m.in. największy kompleks klasztorny na Ukrainie, kolebka wschodniosłowiańskiego prawosławia i miejsce święte dla wiernych, siedziba zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, czyli: Ławra Peczerska (Печерська лавра), której początki sięgają 1051r. Jedną z ważniejszych części kompleksu – jak sama nazwa wskazuje - są pieczary, w których pochowano mnichów, hetmanów, wojewodów oraz arcybiskupów. W te korytarze nie każdy zwiedzający ma odwagę wejść…

                Na tle majowego nieba  blaskiem kopuł mienią się także: Sobór Mądrości Bożej oraz Monaster św. Michała Archanioła.

„Niezmiernie ważna informacja”[iii]

Na ul. Andriyivski Uzviz  przechodzień w powolnej wspinacze ku górującej nad miastem cerkwi św. Andrzeja zachwyci się różnorodnością oferowanych usług (kawiarnie, restauracje, teatry, muzea) oraz produktów ( pchli targ, sztuka, rękodzieło). Wśród mnóstwa malowniczych kamienic miłośnik twórczości Bułhakowa odnajdzie dom pisarza i wolne miejsce na ławce przy nim.

Kijów oprócz historycznie i sakralnie ważnych obiektów oferuje zwiedzającym także zaskakujące miejsca, jak na przykład:  Muzeum Historii Toalet, które mieściło się w pobliżu naszego miejsca zakwaterowania. Wrodzona ciekawość i uwarunkowania przestrzenne nie powaliły nam na pominięcie tegoż miejsca.

Dla smaków orientalnych, zapachów i przetworów warto zajrzeć do zbudowanej w latach 1910-1912 według projektu polskiego architekta Henryka Gaya hali targowej (Бесарабський ринок). Sprzedawcy namówią oszołomionego kolorami przypraw i różnorodnością owoców turystę na zakup produktu wyśmienitego w smaku i w cenie wysokiej.

Doskonale znany, podobnie jak Бесарабка,  jest dla każdego mieszkańca Kijowa Dom z chimerami lub Dom Horodeckiego (Будинок з химерами). Jest to obiekt wzniesiony w latach 1901-1902 według projektu polskiego architekta  Władysława Horodeckiego. Zadziwia i zatrważa swą elewacją, a dokładniej monstrualnych rozmiarów zwierzętami, np. żabami czy też  ropuchami, które wyglądają tak, jakby miały ochotę zejść z wysokości.  Od 2005r. dom stanowi jedną z rezydencji prezydenckich i wejście na jej teren następuje po przekroczeniu dwóch punktów kontrolnych z uzbrojonymi żołnierzami, którzy sprawdzają paszporty oraz torby.

„Pod lipami zapanowało zrozumiałe milczenie”[iv]

Kijowianie nazywają swe miasto „Najbardziej zieloną stolicą państw europejskich”. Można się o tym przekonać, podziwiając gród z pokładu kursujących od kwietnia do października po Dnieprze statków, spacerując ścieżkami w parkach i skwerach oraz spędzając czas w ogrodzie botanicznym Akademii Nauk, porośniętym najróżniejszymi gatunkami bzów, piwonii i floksów.

Pośród zieleni w Parku Wiecznej Chwały wzniesiono kilka lat temu Pomnik Ofiar Wielkiego Głodu i Muzeum Hołodomoru (Голодомор). Również Matka Ojczyzna (Батьківщина-Мати ) - gigantyczna rzeźba z nierdzewnej stali - mieczem swym potężnym sięga ponad wierzchołki otaczających ją drzew.

„Ponad Dnieprem, między jary,

Zasiadł dumnie Kijów stary.”[v]